Nasz patron Król Jan III Sobieski

    Jan Sobieski był postacią wybitną. Powszechnie znany jako pogromca Turków, dzielny rycerz, wspaniały wódz o nieprzeciętnych zdolnościach. Jego malownicza postać, polskość w obyczaju, charakterze i zamiłowaniach oraz wspaniałe zwycięstwa sprawiły, że należy do osobistości historycznych najbardziej znanych i lubianych przez wiele pokoleń Polaków
    W 1983 roku - w trzechsetną rocznicę Odsieczy Wiedeńskiej Szkoła Podstawowa Nr 307 na warszawskich Stegnach otrzymała zaszczytne imię Króla Jana III Sobieskiego.
    Uczniowie, wzorem przodków czczą swojego patrona jako wybitnego męża stanu. Szanują go za jego zainteresowania historią, matematyką i naukami przyrodniczymi, za znajomość kilku języków i otwarty umysł. Ale przede wszystkim cenią go za jego patriotyzm i umiłowanie ojczyzny.
Jan Sobieski urodził się 17 sierpnia 1629 r. na zamku w Olesku. Godnych miał przodków i świetny był jego rodowód. Dziad Marek był bohaterem wojennym, który dokonywał wielkich czynów zbrojnych.
Ojciec Jakub był pierwszym rangą senatorem Rzeczypospolitej. Ze strony matki Teofili z Daniłowiczów przyszły król był prawnukiem wielkiego hetmana i kanclerza wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. Po swoich dzielnych przodkach Jan Sobieski odziedziczył tradycję rodową i głęboki patriotyzm. Jego wychowanie było na wskroś żołnierskie , ale w domu rodzinnym panował kult do wiedzy wynikający z przekonania, że jedynie wykształcony człowiek może czynnie uczestniczyć w zarządzaniu krajem. Ojciec Jakub tak mówił do swoich synów "Nauka wszędzie człowieka zdobi, i na wojnie, i doma, i u dworu, i w Rzeczypospolitej widzimy to, że ludzie więcej sobie ważą pachołka uczonego aniżeli pana wielkiego a błazna, co go sobie więc palcem ukazują"
    Teoretyczne wykształcenie wojskowe zdobył Sobieski, podróżując ówczesnym obyczajem jako młodzieniec po obcych krajach, pogłębił je zaś w latach późniejszych w niezliczonych wyprawach wojennych.
    Wielką sławę i popularność wśród ówczesnego społeczeństwa przyniosło Sobieskiemu wspaniałe zwycięstwo nad Turkami pod Chocimiem. Hetman wielki koronny szturmem wziął świetnie obwarowany obóz broniony przez wojsko znacznie liczniejsze od polskiego. Wieniec chwały "Lwa Lechistanu" (bo tak Turcy nazywali Sobieskiego) otworzył mu drogę do tronu.
    19 maja 1674 roku na polu elekcyjnym Jan Sobieski został wybrany na króla Polski. Nowo wybrany monarcha nie włożył jednak korony królewskiej bezpośrednio po elekcji. Wobec grozy nowej wojny tureckiej wyruszył na bój, zachowując wielką buławę, aby osobiście kierować obroną ojczyzny przed groźnym nieprzyjacielem. Uroczystość koronacyjna odbyła się w Krakowie dopiero 2 lutego 1676 roku.
    Król Jan III podczas swego panowania dążył przede wszystkim do przeprowadzenia reform i wzmocnienia władzy królewskiej, a dobro Rzeczypospolitej było dla niego najważniejsze. Wiekopomną sławę przyniosła Polsce i jej królowi bitwa wiedeńska z 1683 roku, która dla wielu Polaków jest symbolem chwały naszego oręża i ważnym elementem narodowej dumy. Wszak geniusz militarny Jana III Sobieskiego i męstwo jego żołnierzy uratowały nie tylko stolicę cesarstwa, ale całą chrześcijańską Europę przed turecką nawałą.
    O Sobieskim - pogromcy Turków- mówiono we wszystkich krajach. Natomiast on sam tak pisał skromnie w liście do papieża Innocentego XI o tym sukcesie: "Przybyliśmy, zobaczyliśmy, Bóg zwyciężył" - Było to nawiązanie do słów innego wielkiego wodza - Juliusza Cezara.
Najważniejsze w życiu Jana Sobieskiego daty wyhaftowane są na sztandarze naszej szkoły:
    1629 - data urodzin,
    1674 - data wyboru na króla,
    1683 - data wiktorii wiedeńskiej.
Jest tam jeszcze jedna - 1696 - data śmierci wielkiego władcy. Zmarł nieopodal miejsca, w którym znajduje się nasza szkoła, w ukochanym Wilanowie.
    Było to ponad 300 lat temu, ale pamięć o Janie III Sobieskim jest nadal żywa w sercach Polaków, również w sercach naszej szkolnej społeczności. Ten wspaniały człowiek jest dla nas symbolem i przykładem, jakim należy być Polakiem.